Behandeling van Hyperthyreoïdie

De behandeling van een overactieve schildklier hangt uiteraard sterk af van de oorzaak van de ziekte, maar ook van de ernst ervan en van de leeftijd en fysieke toestand van de patiënt.

Indien men de oorzaak van de hyperthyreoïdie niet kan wegnemen, zoals meestal het geval is, zal men trachten de schildklier trager te doen werken. Het gevaar bestaat erin dat men de werking te veel afremt waardoor hypothyreoïdie ontstaat.

Medicatie

Er bestaat medicatie die de werking van de schildklier remt en de hormoonaanmaak afremt. De meest gebruikte zijn methimazole en propylthiouracil.

Radioactief Jodium

De schildklier is het enige orgaan in het lichaam dat jodium nodig heeft en opneemt uit de bloedbaan. Met radioactief jodium kan men dus de schildklier viseren zonder hoge concentraties in andere organen te krijgen.

Het radioactief jodium zal dus in de schildklier geconcentreerd worden en daar de omliggende hyperactieve cellen beschadigen.

Er zijn geen aanwijzingen dat het gebruik van deze behandelingsmethode kanker zou kunnen veroorzaken.

Chirurgische Verwijdering

In sommige gevallen zal men ervoor kiezen om de schildklier gedeeltelijk of volledig te verwijderen.

Het gevaar bestaat erin dat ook de parathyroïden of de stembanden beschadigd worden tijdens de operatie.