Oorzaken van Hyperthyreoïdie

Er zijn verschillende oorzaken van hyperthyroïdie.

De Ziekte van Graves

De ziekte van Graves (soms ook ziekte van Basedow of Graves-Basedow genoemd) is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyroïdie.

De ziekte van Graves is een autoïmmune ziekte waarbij de afweer van het lichaam antilichamen aanmaakt tegen het lichaamseigen schildklierweefsel. Bij de ziekte van Graves wordt de schildklier hierdoor niet vernietigd, maar juist gestimuleerd om schildklierhormoon aan te maken.

Soms worden ook de weefsels achter de ogen en de huid aangevallen door de afweercellen.

Ziekte van Plummer - Toxisch Struma

De ziekte van Plummer is een aandoening waarbij een schildklierknobbel of adenoma overmatige hoeveelheden schildklierhormoon uitscheidt.

Bij de aanwezigheid van verschillende knobbeltjes die hormonen produceren spreekt men van een toxisch multinodulair struma. Dit is na de ziekte van Graves de tweede oorzaak van hyperthyrëoidie in het Westen.

Ontsteking van de Schildklier

Een schildklierontsteking of thyroïditis kan ervoor zorgen dat het schildklierhormoon als het ware uit de schildklier lekt in de bloedbaan.

Soms treedt deze vorm op na de zwangerschap: men spreekt dan van postpartum thyreoïditis.

De reden waarom de schildklier ontsteekt is in dit geval niet duidelijk.

Secundaire Hyperthyreoïdie

Indien de oorzaak van de hyperthyreoïdie buiten de schildklier zelf ligt spreekt men van secundaire hyperthyreoïdie.

Dit kan optreden door een te hoge uitscheiding door de hypofyse van het hormoon TSH omwille van een tumor.
Ook het zwangerschapshormoon hCG kan een lichte overstimulatie van de schildklier veroorzaken.